De volgende ochtend laat zich al bij het ontbijt van zijn zonnige kant zien. Goed uitgerust houden we het niet lang vol, het gevoel van vrijheid heeft zich nu volledig van ons meester gemaakt. We richten onze camper op het zuiden en rijden de baai van de Mont Saint Michel in, een van de meest bezochte uithoeken van Frankrijk. De afgelopen decennia hebben de toeristen de plek zodanig overspoeld dat ze wel iets moesten verzinnen.
Tegenwoordig zijn er gigantische parkeerplaatsen ruim voor de oversteek naar het kloostereiland, waar alle bezoekers hun auto moeten parkeren voordat ze naar de "heilige berg" rijden. Uitzonderingen hierop zijn kampeerders die een toegangscode voor de camping achter de slagboom kunnen laten zien. Omdat we in het laagseizoen reizen, is er nog iets vrij op het terrein en bevinden we ons plotseling in een soort Disneyland.
De 4 miljoen toeristen van over de hele wereld krijgen hier wat ze verwachten: voor de kitschliefhebbers veel souvenirs, voor de wandelaars en natuurliefhebbers prachtige pittoreske routes rond de baai en voor de liefhebbers van kerkelijke architectuur een van de mooiste heilige monumenten ooit. De "Mont" troont in het midden van de baai en is al van verre te zien.
De kerk die door benedictijnen is gebouwd en de huizen die eromheen staan oefenen natuurlijk een grote aantrekkingskracht uit op vooral Aziatische bezoekers. Ze stromen over het monument heen als eb en vloed. Er worden hier zelfs bruiloften georganiseerd voor bezoekers uit het Verre Oosten, die maar al te graag op de foto gaan voor het historische decor na de burgerlijke huwelijksceremonie.
Overdag is het enorm druk op Mont-Saint-Michel en we zijn het erover eens dat we willen profiteren van onze speciale "woonsituatie" om het monument op een heel speciale manier te ervaren. Pendelbussen brengen toeristen heen en terug via de houten loopbrug die het kleine eiland met het vasteland verbindt, maar de loopbrug is ook goed begaanbaar en dus maken we na het diner een uitgebreide wandeling over het eiland.
Tegen die tijd zijn de bezoekers overdag al lang weg en hebben we deze bijzondere plek bijna voor onszelf. Dus als je de Mont-Saint-Michel wilt bezoeken, moet je dat echt tussen tien uur 's avonds en middernacht doen. De laatste pendelbus brengt ons om half twaalf terug naar onze camping, waar we na een veelbewogen dag tevreden in bed zakken.
